Giulietta Simionato |
kantanti

Giulietta Simionato |

Giulietta Simionato

Data tat-twelid
12.05.1910
Data tal-mewt
05.05.2010
Professjoni
kantant
Tip ta ’vuċi
mezzo-sopran
pajjiż
L-Italja
awtur
Irina Sorokina

Giulietta Simionato |

Dawk li kienu jafu u kienu jħobbu lil Juliet Simionato, anki jekk ma kinux semgħuha fit-teatru, kienu ċerti li hija kienet destinata li tgħix għal mitt sena. Kien biżżejjed li tħares lejn ir-ritratt tal-kantanta ta’ xagħar griż u dejjem eleganti b’kappell roża: dejjem kien hemm slyness fl-espressjoni tal-wiċċ tagħha. Simionato kienet famuża għas-sens ta’ umoriżmu tagħha. U madankollu, Juliet Simionato mietet ġimgħa biss qabel il-mitt sena tagħha, fil-5 ta’ Mejju 2010.

Wieħed mill-aktar mezzo-soprani famużi tas-seklu għoxrin twieled fit-12 ta’ Mejju 1910 f’Forlì, fir-reġjun ta’ Emilia-Romagna, madwar nofs triq bejn Bologna u Rimini, fil-familja ta’ gvernatur tal-ħabs. Il-ġenituri tagħha ma kinux minn dawn il-postijiet, missierha kien minn Mirano, mhux 'il bogħod minn Venezja, u ommha kienet mill-gżira ta' Sardinja. Fid-dar ta’ ommha f’Sardinja, Juliet (kif kienet tissejjaħ fil-familja; isimha proprju kien Julia) qattgħet tfulitha. Meta t-tifla kellha tmien snin, il-familja marret toqgħod Rovigo, iċ-ċentru tal-provinċja tal-istess isem fir-reġjun tal-Veneto. Juliet intbagħtet fi skola Kattolika, fejn ġiet mgħallma pittura, rakkmu, arti kulinari, u kant. Is-sorijiet mill-ewwel ġibdu l-attenzjoni għad-don mużikali tagħha. Il-kantanta stess qalet li dejjem riedet tkanta. Biex tagħmel dan, hi msakkra ruħha fil-kamra tal-banju. Imma ma kienx hemm! Omm Juliet, mara iebsa li tmexxi l-familja b’daqqa ta’ ħadid u ta’ spiss kienet tirrikorri biex tikkastiga lit-tfal, qalet li tippreferi toqtol lil bintha b’idejha milli tħalliha ssir kantanta. Sinjura, madankollu, mietet meta Juliet kellha 15-il sena, u l-ostaklu għall-iżvilupp tar-rigal mirakoluż waqa’. Iċ-ċelebrità futura bdiet tistudja f'Rovigo, imbagħad f'Padova. L-għalliema tagħha kienu Ettore Locatello u Guido Palumbo. Giulietta Simionato għamlet id-debutt tagħha fl-1927 fil-kummiedja mużikali ta’ Rossato Nina, Non fare la stupida (Nina, tkunx stupida). Missierha akkumpanjanha għall-provi. Kien imbagħad li semgħuha l-baritonu Albanese, li bassar: “Jekk din il-vuċi tkun imħarrġa sew, jasal il-jum meta t-teatri jiġġarfu minn applaws.” L-ewwel rappreżentazzjoni ta’ Juliet bħala kantanta tal-opra saret sena wara, fil-belt żgħira ta’ Montagnana ħdejn Padova (minnhekk, hemm twieled it-tenur favorit ta’ Toscanini Aureliano Pertile).

L-iżvilupp tal-karriera ta’ Simionato ifakkar fil-qawl popolari “Chi va piano, va sano e va lontano”; l-ekwivalenti Russu tiegħu huwa "Slower ride, further you will." Fl-1933, hija rebħet il-kompetizzjoni vokali f'Firenze (385 parteċipant), il-president tal-ġurija kien Umberto Giordano, awtur ta 'Andre Chenier u Fedora, u l-membri tagħha kienu Solomiya Krushelnitskaya, Rosina Storchio, Alessandro Bonci, Tullio Serafin. Meta semgħet lil Juliet, Rosina Storchio (l-ewwel attriċi tar-rwol ta’ Madama Butterfly) qaltilha: “Dejjem tkanta hekk, għeżież.”

Ir-rebħa fil-kompetizzjoni tat l-opportunità lill-kantant żagħżugħ jagħmel audizzjoni f’La Scala. Hija ffirmat l-ewwel kuntratt tagħha mat-teatru famuż ta’ Milan fl-istaġun 1935-36. Kien kuntratt interessanti: Juliet kellha titgħallem il-partijiet minuri kollha u tkun preżenti għall-provi kollha. L-ewwel rwoli tagħha f’La Scala kienu Mistress tan-Novici f’Sor Angelica u Giovanna f’Rigoletto. Għaddew ħafna staġuni f’xogħol responsabbli li ma tantx iġib sodisfazzjon jew fama (Simionato kanta Flora f’La Traviata, Siebel f’Faust, iċ-ċkejken Savoyard f’Fyodor, eċċ.). Fl-aħħar nett, fl-1940, il-baritonu leġġendarju Mariano Stabile saħaq li Juliet għandha tkanta l-parti ta’ Cherubino f’Le nozze di Figaro fi Trieste. Iżda qabel l-ewwel suċċess tassew sinifikanti, kien meħtieġ li tistenna ħames snin oħra: inġiebet lil Juliet bir-rwol ta’ Dorabella f’Così fan tutte. Fl-1940 ukoll, Simionato interpreta bħala Santuzza fl-Unur Rurali. L-awtur innifsu kien wara l-console, u hija kienet l-iżgħar fost is-solisti: "binha" kien għoxrin sena akbar minnha.

U fl-aħħar, avvanz: fl-1947, f’Ġenova, Simionato jkanta l-parti prinċipali fl-opra ta’ Tom “Mignon” u ftit xhur wara jirrepetiha f’La Scala (Wilhelm Meister tagħha kien Giuseppe Di Stefano). Issa wieħed jista’ biss jitbissem meta jaqra r-risposti fil-gazzetti: “Giulietta Simionato, li konna narawha fl-aħħar ringieli, issa tinsab fl-ewwel, u għalhekk għandu jkun fil-ġustizzja.” Ir-rwol ta’ Mignon sar punt ta’ referenza għal Simionato, kien f’din l-opra li ddebuttat f’La Fenice f’Venezja fl-1948, u fil-Messiku fl-1949, fejn l-udjenza wriet entużjażmu ardent għaliha. L-opinjoni ta 'Tullio Serafina kienet saħansitra aktar importanti: "Int għamilt mhux biss progress, iżda taqlib reali!" Maestro qal lil Giulietta wara l-eżekuzzjoni ta’ “Così fan tutte” u offrelha r-rwol ta’ Carmen. Iżda dak iż-żmien, Simionato ma ħassux matur biżżejjed għal dan ir-rwol u sab is-saħħa biex jirrifjuta.

Fl-istaġun 1948-49, Simionato l-ewwel daret għall-opri ta’ Rossini, Bellini u Donizetti. Bil-mod, hija laħqet l-għoli reali f’dan it-tip ta’ mużika operistika u saret waħda mill-aktar figuri prominenti tar-Rinaxximent Bel Canto. L-interpretazzjonijiet tagħha tar-rwoli ta’ Leonora f’The Favourite, Isabella f’The Italian Girl in Algiers, Rosina and Cinderella, Romeo f’Capuleti u Montagues u Adalgisa f’Norma baqgħu standard.

Fl-istess 1948, Simionato iltaqa’ ma’ Callas. Juliet kantat Mignon f’Venezja, u Maria kantat Tristan u Isolda. Inħolqot ħbiberija sinċiera bejn il-kantanti. Ħafna drabi daqqu flimkien: f’“Anna Boleyn” kienu Anna u Giovanna Seymour, f’“Norma” – Norma u Adalgisa, f’“Aida” – Aida u Amneris. Simionato fakkar: “Maria u Renata Tebaldi kienu l-uniċi li sejħuli Giulia, mhux Juliet.”

Fis-snin ħamsin, Giulietta Simionato rebħet l-Awstrija. Ir-rabtiet tagħha mal-Festival ta’ Salzburg, fejn ta’ spiss kantat taħt il-baton ta’ Herbert von Karajan, u l-Opra ta’ Vjenna kienu qawwija ħafna. Orpheus tagħha fl-opra ta’ Gluck fl-1950, maqbuda f’reġistrazzjoni, tibqa’ l-aktar evidenza indimentikabbli tal-kollaborazzjoni tagħha ma’ Karajan.

Simionato kien artist universali: ir-rwoli “sagri” għall-mezzosoprani fl-opri ta’ Verdi – Azucena, Ulrika, Princess Eboli, Amneris – ħadmu għaliha kif ukoll ir-rwoli fl-opri romantici tal-bel canto. Kienet il-Preciosilla tal-logħob f’The Force of Destiny u l-Mistress Divertenti Quickly f’Falstaff. Baqgħet fl-annali tal-opra bħala l-eċċellenti Carmen u Charlotte f’Werther, Laura f’La Gioconda, Santuzza f’Unur Rustiku, il-Prinċipessa de Bouillon f’Adrienne Lecouvrere u l-Prinċipessa f’Sor Angelica. Il-punt għoli tal-karriera tagħha huwa assoċjat mal-interpretazzjoni tar-rwol tas-sopran ta’ Valentina f’Les Huguenots ta’ Meyerbeer. Il-kantanta Taljana kanta wkoll Marina Mnishek u Marfa fl-opri ta’ Mussorgsky. Iżda matul is-snin tal-karriera twila tagħha, Simionato interpretat f’opri ta’ Monteverdi, Handel, Cimarosa, Mozart, Gluck, Bartok, Honegger, Richard Strauss. Ir-repertorju tagħha laħaq figuri astronomiċi: 132 rwol fix-xogħlijiet ta’ 60 awtur.

Kellha suċċess personali kbir f'Les Troyens ta' Berlioz (l-ewwel rappreżentazzjoni f'La Scala) fl-1960. Fl-1962, ipparteċipat fir-rappreżentazzjoni ta' Adieu ta' Maria Callas fuq il-palk tat-teatru ta' Milan: kienet Medea ta' Cherubini, u għal darb'oħra ħbieb antiki kienu flimkien, Maria fir-rwol ta’ Medea, Juliet fir-rwol ta’ Neris. Fl-istess sena, Simionato deher bħala Pirene f’Atlantis ta’ De Falla (hija ddeskrivietha bħala “statika wisq u mhux teatrali”). Fl-1964, kantat Azucena f’Il trovatore f’Covent Garden, dramm imtella’ minn Luchino Visconti. Terġa’ laqgħa ma’ Maria – din id-darba f’Pariġi, fl-1965, f’Norma.

F'Jannar 1966, Giulietta Simionato telqet mill-palk tal-opra. L-aħħar rappreżentazzjoni tagħha saret fil-parti ż-żgħira ta' Servilia fl-opra ta' Mozart “Il-Ħniena ta' Titu” fuq il-palk tat-Teatru Piccola Scala. Kellha biss 56 sena u kienet f’forma vokali u fiżika eċċellenti. Wisq mill-kollegi tagħha neqsin, neqsin, u neqsin mill-għerf u d-dinjità biex jagħmlu pass bħal dan. Simionato riedet li l-immaġni tagħha tibqa’ sabiħa fil-memorja tal-udjenza, u kisbet dan. It-tluq tagħha mill-istadju ħabtet ma’ deċiżjoni importanti fil-ħajja personali tagħha: iżżewġet tabib famuż, il-kirurgu personali ta’ Mussolini Cesare Frugoni, li ħa ħsiebha għal ħafna snin u kien tletin sena akbar minnha. Wara dan iż-żwieġ fl-aħħar milħuq kien hemm l-ewwel żwieġ tal-kantanta mal-vjolinista Renato Carenzio (firdu fl-aħħar tas-snin erbgħin). Frugoni kien miżżewweġ ukoll. Id-divorzju ma kienx jeżisti fl-Italja dak iż-żmien. Iż-żwieġ tagħhom sar possibbli biss wara l-mewt tal-ewwel mara tiegħu. Kienu destinati li jgħixu flimkien għal 1940-il sena. Frugoni mietet fl-12. Simionato reġgħet iżżewġet, u għaqqad ħajjitha ma’ ħabib antik, l-industrijalist Florio De Angeli; kienet iddestinata li tgħix aktar minnu: miet fl-1978.

Erbgħa u erbgħin sena 'l bogħod mill-palk, minn applaws u partitarji: Giulietta Simionato saret leġġenda matul ħajjitha. Il-leġġenda hija ħajja, attraenti u crafty. Diversi drabi qagħdet fuq il-ġurija tal-kompetizzjonijiet vokali. Fil-kunċert f'ġieħ Carl Böhm fil-Festival ta' Salzburg fl-1979, kantat l-arja ta' Cherubino “Voi che sapete” minn Le nozze di Figaro ta' Mozart. Fl-1992, meta d-direttur Bruno Tosi waqqaf is-Soċjetà Maria Callas, saret president onorarju tagħha. Fl-1995, hija ċċelebrat il-95 sena tagħha fuq il-palk tat-Teatru La Scala. L-aħħar vjaġġ li Simionato għamel fl-età ta '2005, fix-XNUMX, kien iddedikat lil Maria: ma setgħetx ma tonorax bil-preżenza tagħha ċ-ċerimonja tal-ftuħ uffiċjali tal-passaġġ wara t-teatru La Fenice f'Venezja f'ġieħ il-kantanta kbira. u ħabib antik.

“La nħoss nostalġija u lanqas dispjaċir. Jien tajt dak kollu li stajt għall-karriera tiegħi. Il-kuxjenza tiegħi hija fil-paċi.” Din kienet waħda mill-aħħar stqarrijiet tagħha li dehret stampata. Giulietta Simionato kienet waħda mill-mezzo-soprani l-aktar importanti tas-seklu għoxrin. Kienet l-eredi naturali tal-inkomparabbli Katalan Conchita Supervia, li hija akkreditata li qajmet il-ħajja tar-repertorju ta’ Rossini għall-vuċi femminili baxxa. Iżda r-rwoli drammatiċi ta' Verdi rnexxielhom xejn inqas lil Simionato. Il-vuċi tagħha ma kinitx kbira wisq, iżda qawwija, unika fit-timbri, impekkabbli anke fil-firxa kollha, u hija mhaddma l-arti li tagħti touch individwali lix-xogħlijiet kollha li hija wettqet. Skola kbira, stamina vokali kbira: Simionato fakkret kif darba marret fuq il-palk għal 13-il lejl konsekuttiv, fin-Norma f’Milan u fil-Barbiera ta’ Sivilja f’Ruma. “Fi tmiem ir-rappreżentazzjoni, ġrejt lejn l-istazzjon, fejn kienu qed jistennewni biex nagħti sinjal biex il-ferrovija titlaq. Fuq il-ferrovija, neħħejt il-make-up. Mara attraenti, persuna vivaċi, attriċi eċċellenti, sottili, femminili b'sens kbir ta 'umoriżmu. Simionato għaraf jammetti n-nuqqasijiet tagħha. Hija ma kinitx indifferenti għas-suċċessi tagħha stess, tiġbor kowtijiet tal-pil "bħal nisa oħra jiġbru antikitajiet", fi kliemha stess, hija ammettiet li kienet jealous u ħobb gossip dwar id-dettalji tal-ħajja personali tar-rivali sħabha. La ħasset nostalġija u lanqas dispjaċir. Għax irnexxielha tgħix il-ħajja bis-sħiħ u tibqa’ fil-memorja tal-kontemporanji u d-dixxendenti tagħha bħala eleganti, ironiku, l-inkarnazzjoni tal-armonija u l-għerf.

Ħalli Irrispondi